Նորա Ասևալ

Նորա Ասևալ;
Ծնվել է	1953
Ծննդավայր	Tousnina, Sougueur District, Tiaret Province, Ալժիր
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա և Ալժիր
Մասնագիտություն	գրող, storyteller և մանկագիր
Կայք	noraaceval.com

Նորա Ասևալ (ֆր.՝ Nora Aceval, 1953^[1], Tousnina, Sougueur District, Tiaret Province, Ալժիր^[2]), ավանդական պատմությունների ալժիրցի հեղինակ և գրող։

Կենսագրություն

Ասևալը ծնվել է ֆրանսիական ծագում ունեցող ալժիրացի հորից և արաբ մորից Թուսնինայում, Տիարետ վիյալեթի բարձրավանդակում։ Նրա մանկությունը Տուսնինայում և Սուգուրում անցել է Օլետ Սիդի Խալեդ ցեղի կանանց պատմություններով։ Նա ստացել է բուժքրոջ աստիճան և հետո` մագիստրոսի աստիճան ժամանակակից գրականության ոլորտում^[3]։ Նա հավաքում է, վերապատմում է, թարգմանում է, գրում է և արտագրում է պատմություններ Ալժիրից^[4], հատկապես Ջեբել Ամոուրի շրջանից^[5], և Մաղրեբի կանանցից^[6]։ Նրա պատմվածքները համապատասխանում են բոլոր տարիքի մարդկանց։ Երեխաները հետաքրքրվում են նրա հեքիաթներով և կերպարներով, մինչդեռ մեծահասակները հետաքրքրվում են արտահայտված գաղափարներով` փորձելով կապ գտնել պատմության և իրենց կյանքի միջև։ Նա ապրում է Ֆրանսիայի Կրեյ քաղաքում։

Գրելաոճ

Նրա ստեղծագործության մեծ մասը պատկանում է բանավոր ժառանգությանը, որը նա ժառանգել է Ալժիրում մեծանալիս։ Նա օգտագործում է գրական ոճ, որը հայտնի է մերկ ձայն անունով^[7], որը երկխոսություն է, որը կապում է տարբեր մշակույթներ։ Նա սիրում է ուշադրություն դարձնել կանանց վրա իր պատմություններում և ցույց տալ, որ նրանք պարզ օբյեկտ չեն։ Ասևալի թեմատիկայի օրինակներից են կանանց ինքնությունը, սեռական հաղթարշավը և ինքնության փնտրտուքը։ Ասևալն իր ստեղծագործությունների մեջ ընդգրկում է սիրո թեման։ Նրա գրելաոճը նկարագրվել է որպես հարթ ու պարզ։

Անձնական կյանք

Ասևալն այժմ ունի չորս երեխա^[3]։

Մատենագրություն

La femme de Djiha, ill. by Sébastien Pignon. Al Manar, 2013.
La Chamelle, ill. by Sébastien Pignon. Al Manar, 2011.
La Science des femmes et de l’amour, ill. by Sébastien Pignon. Al Manar, 2009.
Contes libertin du Maghreb', Introduction by Leïla Sebbar. Ill. by Sébastien Pignon. Al Manar, 2008
Paroles immigrées en coll. avec Bernard Zimmermann. Préface de Habib Tengour, L’Harmattan, 2008
Le loup et la colombe, Album, Illustrations Michel Galvin. Seuil Jeunesse, 2008
L’élève du magicien, Album, Ill. Emre Orhun. Calligraphie : B.Zerouki, Sorbier, 2007
Le prince tisserand, Album, Ill. Laureen Topalian, Sorbier, 2007 (Prix Saint Exupéry 2008)
Hadidouène et l’âne de l’ogresse, Album, Illustrations Merlin. Seuil Jeunesse, 2007
Les babouches d’Abou Kassem, Album, Illustrations A.Guilloppé. Seuil Jeunesse 2007
Contes du Djebel Amour.(Recueil) Illustrations Elène Usdin. Seuil, 2006
Contes et traditions d’Algérie, Flies-France. (Aux origines du monde ), 2005
L’Algérie des contes et légendes (hauts plateaux de Tiaret) Ed Maisonneuve et Larose, Paris 2003
Ghazali le bédouin (conte d’Algérie), Essai, Illustrations Boubaker Ayadi. Ed.G&g, 2000^[8]

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #138154538 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ Belloula, Nacéra (2006). Les belles Algériennes: confidences d'écrivaines. Média-Plus. էջ 217. ISBN 9789961922415.
↑ ^3,0 ^3,1 «Nora Aceval». L'Harmattan. 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-09-11-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 25-ին.
↑ Cheymol, Marc (2009). Littératures au Sud. Archives contemporaines. էջ 223. ISBN 9782813000132.
↑ Michèle Perret, "Le Maghreb, les femmes et le libertinage" : http://mondesfrancophones.com/espaces/maghrebs/le-maghreb-les-femmes-et-le-libertinage-tresors-de-la-culture-orale/
↑ Perrot, Jean (2004). «Introduction: L'appropriation et le jeu avec le conte, ou pourquoi Le Petit Chaperon Rouge». In Jean Perrot (ed.). Les métamorphoses du conte. Peter Lang. էջեր 11–23. ISBN 9789052012674.
↑ «Contes libertins du Maghreb - Nora Aceval - Le Génépi et l'Argousier». Le Génépi et l'Argousier. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 3-ին.
↑ Collectifconte http://collectifconte.ish-lyon.cnrs.fr/Paroles/Nora_Aceval_fr.php Արխիվացված 2015-02-02 Wayback Machine

Արտաքին հղումներ

[_07b12549a88b6a05-1] 1,0 ^1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #138154538 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[2] Belloula, Nacéra (2006). Les belles Algériennes: confidences d'écrivaines. Média-Plus. էջ 217. ISBN 9789961922415.

[NA-3] 3,0 ^3,1 «Nora Aceval». L'Harmattan. 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-09-11-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 25-ին.

[4] Cheymol, Marc (2009). Littératures au Sud. Archives contemporaines. էջ 223. ISBN 9782813000132.

[5] Michèle Perret, "Le Maghreb, les femmes et le libertinage" : http://mondesfrancophones.com/espaces/maghrebs/le-maghreb-les-femmes-et-le-libertinage-tresors-de-la-culture-orale/

[6] Perrot, Jean (2004). «Introduction: L'appropriation et le jeu avec le conte, ou pourquoi Le Petit Chaperon Rouge». In Jean Perrot (ed.). Les métamorphoses du conte. Peter Lang. էջեր 11–23. ISBN 9789052012674.

[7] «Contes libertins du Maghreb - Nora Aceval - Le Génépi et l'Argousier». Le Génépi et l'Argousier. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 3-ին.

[8] Collectifconte http://collectifconte.ish-lyon.cnrs.fr/Paroles/Nora_Aceval_fr.php Արխիվացված 2015-02-02 Wayback Machine

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]